Aan het woord ……. Luca Veenboer, Olaf Remmerswaal en Victor Elsinga

Met z’n drieën coördineren ze onder leiding van Razwan de trainingen van de jongste jeugd. Olaf en Luca op maandag en Olaf en Victor op woensdag. Alle drie hebben ze ‘iets’ met kinderen en jongeren en dat zie je aan hun activiteiten op de club en zeker ook daarbuiten.

Wat doen jullie in het dagelijks leven?

Luca:ik studeer aan de sportacademie en loop momenteel twee dagen in de week stage op de Molenwiek, de Wegwijzer en de Regenboog.

Olaf: dit jaar studeer ik af aan het CIOS, sport en bewegen. Als onderdeel daarvan loop ik stage op een basisschool in Harmelen.

Victor: ik volg aan Hogeschool Windesheim de lerarenopleiding Aardrijkskunde en loop twee dagen in de week stage op het Kalsbeek College, locatie Bredius.

Welke rol hebben jullie nog meer binnen MHCW?

Olaf: ik ben elke dag op de club, want naast de jongste jeugd train ik ook de MB4, MB6, de JB1, Heren 3 en de trimmers. Vier jaar geleden ben ik begonnen als trainer en kort daarna heb ik zelf het hockeyen ook weer opgepakt. Ik heb tot en met de 8-tallen gehockeyd en ben daarna fanatiek gaan wielrennen. Inmiddels speel ik met veel plezier in Heren 1. En wat nog leuk is om te vertellen is dat ik dit jaar voor de club de  Koningsspelen op 12 april organiseer. Alle groepen 7 (ongeveer 400 kinderen) komen verdeeld over de dag langs voor een hockeyclinic van zo’n twaalf oefeningen. Een groep veteranen komt die dag helpen.

Luca: momenteel speel ik zelf in jong dames 1 en daarnaast geef ik training aan de MB2. Dit is mijn negende jaar als trainer binnen MHCW. Victor en ik zijn toentertijd tegelijk begonnen met training geven.

Victor: naast mijn rol op woensdag bij de jongste jeugd train ik ook de MB3 en ondersteun ik de trainers van de MD1 en JD1 één dag in de week. Ik geef tips en kan met het team af en toe een  extra oefening doen.  Primair ben ik er voor de trainers.  En ik hockey samen met Olaf in Heren 1.

Wat vinden jullie het leukst aan je rol als trainer?

Eensgezind: in onze rol bij de jongste jeugd is het geweldig om te zien als de trainers zich ontwikkelen door de begeleiding die zij krijgen en dat ze er plezier in hebben. We hopen dat ze daardoor aan het begin staan van net zo’n lange trainerscarrière als wij zelf. Het is mooi om hun vraagbaak te zijn. Zelf kunnen we altijd bij Razwan terecht met vragen en ook bij Luuk, voorzitter van de technische commissie.

Olaf: aanvullend vind ik het bij het trainen en coachen van een eigen team leuk dat je zelf kunt bepalen waar je heen wil met het team en hoe je dat gaat bereiken in de training en wedstrijden. Je vrijheid en zelfstandigheid zijn groot.

Luca: ik vind het mooi wanneer je in het partijtje aan het eind van de training terugziet wat je getraind hebt.

Victor: en plezier en inzet zien op het veld, en dat ze positief getriggerd worden door de oefening die je inzet.

Als jullie aan MHCW denken, dan denk jullie aan….?

Uit een mond: ons kent ons. Als je op de club bent, ken je altijd mensen.

Er is veel betrokkenheid, als trainers ken je elkaar ook allemaal en dat is super gezellig. Je weet eigenlijk altijd wel dat je iets later thuiskomt omdat je nog blijft hangen. Daarnaast is alles wel bespreekbaar, als je inzet groot is, kun je ook echt veel bereiken en krijg je erkenning. Dat motiveert.  En tot slot, niet te vergeten, de sfeer op zondag. Er zijn steeds meer teams die iets willen organiseren en er energie in steken om het gezellig te maken. Dat wordt veel breder gedragen, kijk maar naar de TD’s (thé dansant).

Wat is jullie leukste of mooiste ervaring bij MHCW?

Victor: lastige vraag, want er zijn zoveel leuke momenten die ik heb meegemaakt. Eentje die ik niet vergeet is het themafeest ‘glow in the dark’ voor C- en D-teams.  Een super feestje waar we met veel trainers aanwezig waren en dat wordt heel erg gewaardeerd.

Maar eigenlijk zijn de mooiste momenten als het zonnetje schijnt en we na een wedstrijd lekker lang blijven hangen. Of na de trainingen. 

Luca: dat je elke keer in Woerden kinderen tegenkomt van de club en dat ze je (soms heel verlegen) gedag zeggen. Je kan niet meer in de stad of een supermarkt lopen zonder  ‘kijk mama dat is mijn trainster’J.

Olaf:de kampioenswedstrijd van de MA1 was echt bijzonder, we hadden vuurwerk en rookbommen, één groot feest. Dat was zo gezellig en echt een leuk moment  voor de hele club. En de al eerder genoemde TD-tjes zijn altijd leuke momenten.

Wat hopen jullie bij te dragen aan de club?

Luca:plezier en groei!

Victor:mijn visie overbrengen en iedereen met rode koppen van het veld, is het doel. En vooral ook gezelligheid! Als het niet leuk is, hou je niemand over. Voor de trainers moet het ook leuk blijven. Ik hoop ook dat degenen die je traint of begeleidt kunnen zeggen: ‘Van die Victor heb ik veel geleerd.’

Olaf:ik hoop bij te dragen aan de verdere ontwikkeling van jonge trainers. Bijvoorbeeld door een verdere uitbreiding van train de trainer avonden.

Waarom zouden mensen vrijwilliger moeten worden bij MHCW?

Je krijgt er gratis gezelligheid bij en je ziet dat je werk resultaat oplevert en gewaardeerd wordt. Het is dus heel dankbaar wat je doet en je krijgt er een hoop blijheid voor terug.

Luca vult nog mooi aan: als je in de spoelkeuken staat zie je de vaat schoon worden, hier zie je mensen groeien.

Hebben jullie tot slot nog een tip voor de club?

En toen kwamen er heel veel tips, voor de club, voor de jeugd en voor ouders. En zeker ook voor zichzelf om stappen te blijven zetten in de ontwikkeling van de jongste jeugd en haar trainers. Een greep uit alle inspiratie van Luca, Olaf en Victor J:

• Kom als jeugd kijken op de zondag en blijf lekker hangen en hockeyen, dat is gezellig en super goed voor je techniek!

• Slotdagen niet alleen voor de jongste jeugd organiseren, maar voor de hele jeugd. Sowieso weer meer feesten voor de jeugd.

• Nog meer begeleiding voor de jonge trainers om met situaties om te gaan zoals bijvoorbeeld vragen van ouders, sfeer binnen het team, etc.. Ook meer uitwisseling tussen de trainers onderling.

• Ouders mogen zich vrij voelen om ons vragen te stellen, te mailen of aan te spreken op het veld. Soms is het voor ons juist heel fijn om de context en keuzes toe te kunnen lichten zonder dat dingen een eigen leven gaan leiden. Staan wij altijd voor open!